Pieta van Beek was een van de sprekers tijdens het Achterbergsymposium van 2010:

Gerrit Achterberg had ik tijdens mijn studie Nederlands met veel genoegen bestudeerd, maar door mijn  verblijf in Zuid-Afrika raakte hij op de achtergrond. Daar raakte ik met Ida Gerhardt bevriend en begon met een studie klassieke talen. Het was echter op een merkwaardige dag in 1990 dat Gerrit Achterberg plotseling weer tot leven kwam.  Ik was even overgevlogen en logeerde bij een vriend op het Janskerkhof in Utrecht. Ida Gerhardt wilde op bezoek komen en  Hans Werkman reed haar. In zijn verslag van de dag Uren met Ida Gerhardt lezen we: 

Over Gerrit Achterberg praten we. Ze vertelt dat ze naar hem toe reisde in Neede. Ze had toen net, in 1947, een bijtend kwatrijn gepubliceerd met de toelichting ‘ over het rondreizen van Donkersloot met de dichter Achterberg’.

Die ligt verkrompen onder Gods geweld

wiens vers zijn folterpijnen naakt vertelt

wordt door zijn vrienden aan beluste drom

gelijk een zeldzaam beest tentoongesteld.

Catrien Achterberg liet haar binnen en ze hoorde hem zeggen: ‘Is ze dan toch gekomen?’ Ida:’ Natuurlijk Gerrit, of meneer Achterberg, wat u maar wilt, natuurlijk ben ik gekomen.’ Hij: ‘Maar u hebt toch geschreven dat ik gelijk een zeldzaam beest wordt tentoongesteld? Waarom noemt u mij een zeldzaam beest?’ Zij: ‘’Maar m’n lieve man, waarom zou ik jou een zeldzaam beest noemen?’ Hij:’ Nou om dát natuurlijk.’ Zij: ’Ik kritiseer Donkersloot die jou langs cafés sleepte en je liet optreden. Ik gebruik het bééld van beest, ik zeg niet dat jij een beest bént.

‘En hij begon te huilen,’ zegt Ida Gerhardt tegen me. […]

Klik hier voor de volledige tekst van de toespraak van Pieta van Beek:

‘Wèl geslagen met waanzin en talent’:  Gerrit Achterberg (en Ida Gerhardt) als klassiek dichter'